ره آورد سفر(۳۰)

ترجیح می دهیم وارد شهر خرم آباد شویم و از کمربندی عبور نکنیم ، توقف در میدان ورودی برای مسافران ضرورت دارد تا خستگی از تن به در شود و آبی بر سر و صورت بزنیم ،سرویسهای بهداشتی تمیز و مرتب هم احداث شده اند ، روی سکوهای داخل چمن می نشینیم و فلاکس چای را مانند همه آنها که نشسته اند جلوتر از دیگر وسایل روی زیر انداز می گذاریم ! پارک خرم آباد برای مسافران مانند قهوه خانه هوشنگ در درب خزینه شوشتر برای مسافران مسجدسلیمان به اهواز است که حتما بایدجلویش ایستاد و نوشابه خنک را نوشید و اینجا هم باید چای قند پهلو را صرف کرد! سابقا فقط یک پارک چمن در خرم آباد وجود داشت که بعد از طی مسافت کسل کننده از جاده پلدختر مسافرانی که با مینی بوس راهی مشهد بودند در آنجا اتراق می کردند و شب بیتوته می نمودند و سر و صدا و جنب و جوش آنها روی چمن شیب دار تنها پارک شهر دیدنی بود ! اما حالا خرم آباد در توسعه فضای سبز پیشرفت خوبی داشته است و نگهداری فضای سبز نیز بخوبی انجام می گیرد و دائم کارگران در حال آبیاری و رسیدگی به نهالها و چمنها هستند ، چه می شد اگر وضعیت فضای سبز ما هم مانند خرم آباد می بود و فضای یکدست کانی کارپوس تغییر می کرد؟